Als eerste from Geen haast by Dominique Engers

ALS EERSTE

(Dominique Engers/Wessel Coppes)

Ik weet het nog, het was een zaterdag
En de eitjes hadden iets te lang staan koken
Jij had de koffie en de broodjes al geroken
En het huis gedaan met de Franse slag
En het was toen dat ik ineens besloot
Aan dat ontbijt, wij zo gelukkig samen
De poes op schoot, het zonlicht door de ramen
Ga jij maar als eerste lief, jij mag als eerste dood

Ik red me wel, ik smeer wel crème op mijn gezicht
Ik blijf bewegen en goed voor mezelf zorgen
Ik leer het daglicht wel verdragen in de morgen
En in de nacht knijp ik mijn ogen stevig dicht
Het bed zal leeg zijn en het huis misschien te groot
Ik zal alleen zijn maar ik heb vriendinnen
Ik ga desnoods een studie Nederlands beginnen
Ik ga, ik ga, ik ga, maar ga jij maar als eerste dood

Want wat moet ik in de hemel zonder jou?
Moet ik me daar een beetje op gaan zitten vreten?
Omdat ik zie: jij geeft de poezen weer geen eten
Ik wil niet zien hoe jij onthand bent en in nood
Ik ga, ik ga, ik ga, maar ga jij maar…

Ik word een leuke ouwe dame, dat is mijn aard
Ik ga gewoon een beetje in mezelf praten
En me na jouw dood weer op mezelf verlaten
En verdragen wat jou hopelijk blijft bespaard
Hoe het zou moeten liefste, heb ik in mijn hoofd
Hoe jij zonder angsten inslaapt in mijn armen
Tot aan je laatste adem wil ik je verwarmen
Daarom liefste, daarom, mag jij als eerste dood

• Acoustic
• Kleinkunst
• Nederlandstalig
• luisterlied
• theater
• Amsterdam